In een krantenknipsel van 23-8-1953 kunnen we lezen dat er voor de eerste maal sinds de 16e eeuw weer kinderen in Hoogvliet hun eerste H. Communie hebben gedaan. De deken mgr. H. Niekel droeg de H. Mis op. Na het schooltje wordt er in Hoogvliet een houten noodkerkje gebouwd aan het Achterpad 2 te Hoogvliet. Na twee jaar van intense arbeid vertrekt pater Lahaye uit Hoogvliet. Hij wordt opgevolgd door pastoor Groenen, die in 1955 de opdracht krijgt van het bisdom om in Hoogvliet een parochie te stichten. De parochie krijgt de naam “Onbevlekt Hart van Maria”. Hoogvliet valt dan nog kerkelijk onder de parochie van Rhoon. Op 16 december 1955 is dat zover. Er zijn op dat moment 684 parochianen. Maar Hoogvliet blijft groeien. De gemeente Rotterdam berekent dat Hoogvliet zal moeten groeien tot zo’n 50.000 inwoners. De parochie Hoogvliet blijft ook groeien en daarom is er een nieuwe parochie noodzakelijk in Hoogvliet-zuid.
In 1959 wordt de Meeuwenplaat een zelfstandige parochie: St. Jan voor de Latijnse Poort met als priester pastoor Hammann. Er wordt begonnen in een noodkerk op de hoek van de Lengweg/Steurweg.
Het kerkje was na een aantal jaren bouwvallig en van het bisdom was er geen toestemming om een eigen kerk te mogen bouwen. Er was een bouwstop! Vanaf eind 1966 deelde men daarom het gebouw “De Bron“ met de protestanten. Dat was oecumene “avant la lettre”.
In 1960 wordt in december In Hoogvliet-noord met de bouw van de definitieve parochiekerk begonnen. Er was geld ingezameld onder de parochianen en de Bataafse Petroleum Maatschappij deed een schenking van 10.000 gulden!
Het ontwerp voor de nieuw te bouwen kerk werd gemaakt door de architecten Hendriks en Blauwhof. De kerk werd gebouwd door het aannemingsbedrijf van Domburg uit Rotterdam. Op 11 februari 1961 werd de eerste paal geslagen en op 15 augustus werd de eerste steen gelegd. Op 29 juni 1962 is het werk klaar en wordt de kerk geconsacreerd door de bisschop van Rotterdam mgr. Jansen. Het aantal parochianen bedraagt dan 4461 personen.
Ook in het dorp Pernis, dat onder de parochie van Hoogvliet valt, is er behoefte aan een eigen kerkgelegenheid. Eerst wordt er gekerkt in een gebouwtje van een speeltuinvereniging aan de Pastoriedijk, maar in 1963 wordt er een hulpkerk gebouwd, die de naam Emmanuelkerk krijgt. In de loop der jaren neemt echter het aantal parochianen niet meer toe, maar eerder af. In Hoogvliet-Zuid moet daarom op 27 november 1993 afscheid genomen worden van het gebouw “De Bron”. door zowel de protestanten als de katholieken. Een trieste gebeurtenis! Het wordt verkocht aan de gemeenschap “De Levende Steen”.
Na het sluiten van “De Bron” moesten de parochianen gaan kerken aan de overkant van de Groene Kruisweg in de Mariakerk. De besturen van beide parochies werden samengevoegd. Het heeft tenslotte drie jaar geduurd voor alles volledig was gefuseerd. Op 1 januari 1996 gingen beide parochies op in een nieuw gevormde parochie die de naam kreeg: Maria en Johannes onder het kruis. Op die manier zijn de oorspronkelijke namen van beide parochies er nu nog in terug te vinden. Pastoor Bergs is degene die deze samengevoegde parochies onder zijn hoede krijgt.
In 1998 wordt hij opgevolgd door pastoor Franken. Die heeft als pastoor inmiddels de zorg gekregen voor drie parochies: die van Hoogvliet, Rhoon en Rozenburg. In het kerkje van Pernis wordt nog regelmatig de Eucharistie gevierd met als celebranten emeriti priesters zoals pater Lommertse. Maar ook dat loopt in dat jaar ten einde.
In de 21e eeuw is de Mariakerk de centrale kerk in Hoogvliet en inmiddels de ontmoetingsplek voor de deelparochie HH Nicolaas en Johannes onder het Kruis.
