Nieuwe paus is Amerikaan, kiest voor de naam Leo XIV

Dodenherdenking

Elk jaar herdenken we op 4 mei de omgekomen Nederlandse militairen en verzetsstrijders. Aanvankelijk beperkte deze herdenking zich tot de Tweede Wereldoorlog. Later was er ook aandacht voor andere oorlogen of uitzendingen waarbij ons land was betrokken.

De nationale herdenking vindt plaats bij het Nationaal Monument op de Dam in Amsterdam. Elders in Nederland zijn er echter ook lokale herdenkingen. In Nissewaard zelfs op verschillende plaatsen.

Bij de herdenking in Spijkenisse is Vrede voor de Stad nauw betrokken. Inhoudelijk bij de dienst in de dorpskerk welke aan de herdenking vooraf gaat. Dit jaar werd deze dienst geleid door mw Hoedt – Heijmans van de Felicitaskerk. “Herinner hun namen” was het thema van de dienst waarin werd gezonden, werd stilgestaan bij Jesaja 56 vers 5 en gebeden. Ook vertelde Kees Aart van der Meijde iets over “Spijkenisse in oorlogstijd”.

Na de dienst wordt dan vanuit de kerk via de Voorstraat naar het Oorlogsmonument gelopen. Uiteraard werd stilgestaan bij de voormalige woning van de familie Levie. Bij deze woning legde de burgemeester een krans.

Na de twee minuten stilte om 20.00 uur sprak de burgemeester. Hij noemde o.a. de namen van de 17 Joodse inwoners uit Nissewaard die allen zijn weggevoerd en niet meer zijn teruggekomen. Ook las hij een recent gevonden brief voor welke Salomon Levie de dag voordat hij werd weggevoerd schreef.

Aansluitend aan de toespraak van de burgemeester vond de kranslegging plaats. Namens Vrede voor de Stad legden Jacqueline Hoedt (als voorganger van de dienst) en Bouwen Mooldijk (als voorzitter Vrede voor de Stad) een krans.

Met een defilé langs het monument en een bezoek aan de oorlogsgraven op de nabij gelegen bijeenkomst werd de plechtigheid afgesloten.

zondag       4 mei - eucharistieviering - pastor J. Konchenko

zondag      11 mei - eucharistieviering - pastor J. Geurts

zondag     18 mei - eucharistieviering - pastoor H. Egging - 1e  Heilige                                                       Communieviering - (alleen voor genodigden)

zondag      25 mei - gebedsviering - mevr. J. Hoedt en het 10+ koor

donderdag 29 mei - Hemelvaart - in deze kerk geen viering

zondag      1 juni - eucharistieviering - pastor J. Konchenko

zondag      8 juni - eucharistieviering - pastoor H. Egging en het Felicitaskoor                                          Pinksteren

maandag 9 juni  - eucharistieviering - pastor J. Konchenko                                                                      2e Pinksterdag

zondag     15 juni - eucharistieviering - pastor J. Konchenko

zondag     15 juni - eucharistieviering - Engelstalig om 13.00 uur

zondag     22 juni - gebedsviering - F. Wijnen

zondag   29  juni - eucharistieviering - pastor J. Konchenko en het 10+ koor

zondag       6 juli - Parochiefeest in de Mariakerk te Hoogvliet                                             pastoor H. Egging, Diaken R. Dits en pastor J. Konchenko                                                

na elke viering kan men genieten van een kopje koffie of thee

in   "de Schaapskooi"   onder de kerkzaal

Op vrijdag 25 april kreeg Joke Buchly-Kopmeiners, vrijwilliger in onze Felicitaskerk, een Koninklijke onderscheiding uit handen van Foort van Oosten, Burgemeester van Nissewaard

Joke is lid in de orde van Oranje Nassau geworden vanwege haar jarenlange vrijwillige inzet op Basisschool de Klinker en in de Felicitaskerk. Op school werkte ze vooral als remedial teacher om kinderen die dat nodig hebben extra te helpen met lezen en rekenen

In de Felicitaskerk is Joke vooral zichtbaar als lector. Maar ze is ook de coördinator van de Bloemengroep en de Doopselgroep. Bij de Doopselgroep bereidt ze ouders en eventueel kinderen voor op het sacrament van de doop

Joke, je hebt deze onderscheiding enorm verdiend. Van harte gefeliciteerd!!

voor de kardinalen die in conclaaf bijeen zijn:

om steun van de Heilige Geest

Voor de kardinalen die in conclaaf bijeen zijn in Rome,
dat ze, gedragen door het gebed van de gelovigen,​​​​​​
betrouwbare getuigen zijn van de christelijke hoop en
dat ze zich laten leiden door de Heilige Geest
om de nieuwe paus aan te wijzen die de gelovigen onderricht in de deugd
en hun harten vervult met de waarheid van het evangelie.

Jorge Mario Bergoglio

Franciscus, de paus van hoop heeft op 2^e Paasdag, als pelgrim de aarde beëindigd en is op weg van het eeuwige leven bij God gegaan

Waar hij nu, voor eeuwig, mag delen in de zo verdiende hemelse vrede en nabijheid van God.

Gisteren heeft de wereld kunnen beleven dat de kerk van Christus, Paus Franciscus op waardige wijze zijn uitvaart heeft gevierd en hem begraven

Zijn pelgrimstocht is beëindigd, Hij heeft het eindpunt bereikt … maar spoort met zijn voorbeeld allen, ja allen – todos, todos aan om samen, in solidariteit met iedereen, verder te gaan op die Pelgrimstocht van Hoop hier op aarde en een kerk te zijn waar niet alleen de deuren, maar onze harten wagenwijd openstaan voor alle mensen, vooral degene die de barmhartigheid en medeleven van ons mensen het hardste nodig hebben … naar het voorbeeld van Jezus Christus …

Paus Franciscus, zo werd ons gister herinnerd, vroeg altijd om voor hem te bidden … vandaag mogen wij bidden voor hem en hem vragen om voor ons en alle mensen te bidden …

Requiem aeternam dona eo Domine, et lux perpetua luceat eo

Geeft hem Heer de eeuwige rust en moge het eeuwige licht hem verlichten!! Amen

Francisco Pelger - 27-04-2025

Van het bisdom kregen wij het volgende door

Er zijn vragen gesteld wat parochies kunnen doen in verband met het overlijden van paus Franciscus

In overleg met Mgr. Van den Hende kunnen wij u het volgende laten weten

Gebed Op gepaste momenten kan gebeden worden voor de overleden paus Franciscus. Na de uitvaart van paus Franciscus en zeker vanaf het moment waarop het conclaaf start bidden we voor wijsheid en kracht voor de heren kardinalen, dat zij met steun van de Heilige Geest een goede nieuwe paus zullen kiezen.

Klokluiden U kunt bij het begin van de uitvaartplechtigheid in Rome, deze is op zaterdag 26 april om 10.00 uur, de klokken van de eigen parochiekerken drie minuten luiden.

Requiemviering  -  Op donderdagavond 24 april om 19.30 uur wordt een H. Mis van requiem opgedragen in de kerk H. Jacobus de Meerdere in Den Haag - Parkstraat 65A, 2514 JE Den Haag

Als bisdom Rotterdam zullen we in samenwerking met de pauselijke nuntiatuur bidden voor de zielenrust van paus Franciscus

Bisschop J. van den Hende en Mgr. J. Th. Limchua, chargé d’affaires van de nuntiatuur, hopen dat veel mensen zullen komen om samen te bidden en deel te nemen aan de requiemmis voor paus Franciscus. Lees ook op de bisdomwebsite https://www.bisdomrotterdam.nl/nieuws/algemeen-nieuws/requiemmis-voor-paus-franciscus-in-den-haag

Gedachtenisprentje Er wordt voor de hele Nederlandse kerkprovincie een gedachtenisprentje uitgegeven. Alle parochies krijgen dit toegestuurd om uit te delen.

God van de wereld

Gij zijt geen vreemde onder ons

Gij zijt onze God vanouds

Gij wilt onze God zijn voor altijd

Daarom blijven wij roepen en aandringen bij U

wat Gij in vroeger dagen gedaan hebt

doe dat opnieuw in déze tijd

Geef ons niet prijs aan verwarring en verdeeldheid

Laat ons horen, hier in dit uur

dat wij nog altijd Uw vreugde zijn

Uw eerste en laatste liefde.

En wij zullen U noemen

Onze vreugde, 

onze God van vroeger

en nu altijd.

Op 18 mei krijgen 16 kinderen voor de eerste keer de Heilige Hostie.

Zij hebben zich voorbereid op woensdagmiddagen en zijn erg enthousiast en leergierig.

Op zaterdag 12 april hebben zij mooie Palmpasenstokken gemaakt en deze werden gezegend door pastoor Egging op Palmpasenzondag

In processie kwamen zij de kerk binnen, net als Jezus toentertijd in Jeruzalem

Na de viering werden deze stokken gegeven aan oudere en zieke parochianen

Nog even en zij mogen mee aan "tafel" dmv een gewijde hostie.

Dit gebeurt feestelijk in een speciale viering met genodigden op zondag 18 mei

Marlies, Marvin en Elsbeth

In 2025 viert de Rooms-Katholieke Kerk een jubeljaar

Het thema van dit jaar is ‘Pelgrims van Hoop’

Elke 25 jaar wordt er in de Rooms-Katholieke Kerk een zogeheten Jubeljaar of Heilig Jaar gehouden

Dit is een oude traditie om schoon schip te maken en met nieuwe energie de toekomst tegemoet te gaan

Het laatste reguliere Heilig Jaar was het millenniumjaar 2000 en net als destijds heeft het Vaticaan als voorbereiding op dat Jubeljaar een thema voor het voorafgaande jaar vastgesteld

In 2024 was dat het gebed

Op 16 april zijn de Intentiekaarten opgestuurd naar het Bisdom

VADER IN DE HEMEL,

moge het geloof dat U ons gegeven hebt in uw Zoon,
Jezus Christus, onze broeder,
en moge de vlam van liefde die in ons hart is ontstoken
door de Heilige Geest,
in ons de zalige hoop doen herleven op de komst
van uw Koninkrijk.

Moge uw genade ons onvermoeibaar maken
in het zaaien van evangelische zaden
die de mensheid en de kosmos van binnenuit omvormen.
Moge uw genade ons standvastig maken
in de zekere verwachting van een nieuwe hemel
en een nieuwe aarde,
wanneer de machten van het kwaad zijn overwonnen,
en uw glorie voor eeuwig zal worden geopenbaard.

Moge de genade van het Jubeljaar in ons,
Pelgrims van Hoop,
een verlangen doen herleven
naar de schatten van de hemel.
Moge diezelfde genade de vreugde en vrede
van onze Verlosser
over de hele aarde verspreiden.
Aan U, onze God, te allen tijde gezegend,
zij glorie en lof in eeuwigheid.

.https://www.rkkerk.nl/jubeljaar/

Het Heilige jaar : 3

Meditatie maart 2025

Gedachten voor de Vastentijd

Onlangs was er in het Bonnefantenmuseum van Maastricht een tentoonstelling met als titel Goed Fout. De Zeven Hoofdzonden in Bruegels tijd. Het Bonnefanten staat bekend om zijn moderne kunst, maar er is zeker ook klassieke kunst en nu was er dus een expositie over een reeks gravures van de hand van Pieter Bruegel (1525/30 – 1569). Deze schilder uit een bekende schildersfamilie werkte waarschijnlijk in Antwerpen.

Er komt de laatste jaren meer belangstelling voor klassieke thema’s als deugden, ondeugden, werken van barmhartigheid en zonden. In de loop van de 20^ste eeuw raakten die onderwerpen wat op de achtergrond, maar ze worden herontdekt. Het gegeven dat een museum hier aandacht aan besteedt, is opmerkelijk. Op een zaterdagmorgen werd ik er door de conservator rondgeleid.

De gravures van Bruegel – zoals ook de werken van Hieronymus Bosch – trekken de aandacht naar allerlei details, wonderlijke en surrealistische scènes. Het kan bijna niet anders dan dat de kijker destijds – en ook nu – aandachtig de gravure bekijkt en probeert te ontdekken hoe de verschillende hoofdzonden concreet worden uitgebeeld. Meestal op komische wijze. De scènes zijn lachwekkend, al is het dan de humor van de 16^e eeuw. Het is bijna onmogelijk te beschrijven wat je ziet, je moet het zelf zien.

De zeven hoofdzonden zijn: hoogmoed, luiheid, gulzigheid, hebzucht, woede, jaloezie en lust

Er worden ook wel eens andere woorden gebruikt. Dat is een kwestie van vertalen. Het gaat eigenlijk om de strevingen en emoties die iedere mens in meerdere of mindere mate bij zichzelf herkent. Vanuit die diepere negatieve behoeften komen concrete daden voort: zonden of foute handelingen. Het kopen van een nieuwe en grotere auto kan een gevolg zijn van hebzucht. Dat hoeft niet per se zo te zijn, want misschien moet je zo’n auto om een goede reden wel hebben. Maar iedereen begrijpt dat sommigen een nieuwe auto kopen om die aan de buurman vol trots te kunnen laten zien, terwijl hij deze auto helemaal niet nodig heeft en er alleen maar mee wil pronken.

Lekker eten kan een gevolg zijn van gulzigheid. We eten nogal eens in een restaurant en zijn bereid er goed voor te betalen. Het is gezellig en lekker eten is op zich prima, maar is het wel nodig? Zouden we ook niet gewoon thuis iemand kunnen uitnodigen om te eten? We nemen het gebakje dat ons wordt gepresenteerd op een verjaardag aan om niet ondankbaar te zijn naar de gastheer. Maar moet je dat zo elke keer doen? Je kunt erover nadenken of je elke keer ‘ja’ zegt op wat je wordt voorgezet. Heeft het te maken met gulzigheid?

De vastentijd is een bijzondere tijd en een genadevolle tijd, want er wordt ons een mogelijkheid geboden serieus na te denken over onze dieperliggende strevingen. Deze periode binnentreden, doen we samen. Je staat er niet alleen voor. Aswoensdag is het begin van deze bijzondere tijd. We treden als het ware een andere ruimte binnen. We worden er door de Kerk en door haar liturgie toe opgeroepen. Het is een bevrijding te mogen ontdekken waarom je sommige verkeerde dingen toch steeds weer doet.

Een heilig jaar zoals dat door paus Franciscus is uitgeroepen, is ook zo’n ruimte waar je in binnentreedt

Symbolisch doen we dat als we door de heilige deur gaan in een van de Aarts basilieken in Rome. Het passeren van de drempel van de heilige deur zal een bijzonder moment zijn, want het kan maar eens in de zoveel jaren. Meestal is die deur dichtgemetseld en kun je er alleen maar naar kijken. Aan het passeren van de heilige deur is een aflaat verbonden, een verkorting van de straffen die je voor de zonden hebt opgelopen. Zo’n aflaat kun je alleen maar ontvangen als je je zonden ook hebt erkend en ze hebt gebiecht (en de H. Communie hebt ontvangen). Als je dus door de heilige deur gaat zonder te biechten, heb je niet volledig beantwoord aan de bedoelingen van het heilig jaar. Je hebt de vergeving misgelopen.

Het onder controle brengen van je diepere strevingen en je bewust zijn van de hoofdzonden die in je leven een rol spelen, heeft niet alleen een persoonlijke, gelovige en morele dimensie, maar ook een sociale. We doen namelijk anderen tekort. Op dit principe is de jaarlijkse vastenactie gebaseerd, die in de jaren zestig door de bisschoppen van Nederland werd gelanceerd. Persoonlijk vasten en je onthouden levert iets op voor de medemens. Met wat wij uit onze mond sparen, kunnen we anderen helpen. Die sociale component van het vasten kreeg vanaf de jaren 1960 meer nadruk. Het gaat niet alleen om het vasten dat ik mezelf opleg – ook dat is goed, want ik heb helemaal niet zoveel nodig als ik soms denk – maar het gaat ook om wat ik voor de ander kan doen. Er is genoeg voedsel, maar de verdeling is niet goed. Laten we proberen daar in het klein wat aan te doen.

Het heilig jaar roept ons op pelgrims van hoop te zijn. Door er te zijn voor anderen en door concreet hulp te bieden, geven we de hoop gestalte. Hoop is eigenlijk nog fundamenteler dan de concrete deugden van matigheid, voorzichtigheid, sterkte enzovoort, want de hoop is iets dat meer direct van God komt. Het is een goddelijke deugd die er in alle omstandigheden van het leven kan zijn. Ook als we het heel slecht hebben of als we met grote moeilijkheden te kampen hebben, hoeven we niet zonder hoop te zijn.

Die hoop zie ik niet zo terug in de gravures van Pieter Bruegel, alleen wel in de laatste toegevoegde gravure over het Laatste Oordeel. Daar zie je vele mensen op weg naar de hemel. Ik geef toe: je ziet ook veel mensen verdwijnen in de mond van de leeuw (de hel). Maar daar hoeven we helemaal niet bij te horen als we de boodschap van deze beroemde schilder serieus nemen.

Ik wens u een genadevolle veertigdagentijd.

+ Ron van den Hout
bisschop van Roermond

Het Heilig Jaar: 2

Hoop ontvangen én doorgeven

Door: Hans de Jong voor katholiekleven.nl

In 2025 viert de Katholieke Kerk het Heilig Jaar “Pelgrims van hoop”. In zijn bul voor dit jaar schreef paus Franciscus over hoop ontvangen én doorgeven. Hoe kunnen we dat doen? Diaken Rob Polet vertelt erover in een podcast van katholiekleven.nl. Hij werkt voor het platform voor Ignatiaanse spiritualiteit, dat valt onder de jezuïeten.

Paus Franciscus heeft de belangrijkste prioriteit van het Heilig Jaar in één zin uitgedrukt. Hij wenst dat in dit jaar mensen op enig moment de Heer Jezus ontmoeten. Paus Franciscus werkt dit op verschillende manieren uit.

Uiten en verinnerlijken

De paus heeft een warm hart voor armen en uitgestotenen. Hij beschouwt hen als mensen voor wie we zorg moeten hebben. Als we dat doen, zijn we tekenen van hoop. Daarnaast vraagt paus Franciscus aandacht voor verinnerlijking. Bij het christelijk leven horen contemplatie én actie.

De paus grijpt in zijn bul terug op Paulus’ brief aan de Romeinen. Onze hoop komt voort uit ons geloof in Jezus Christus, de verrezen Heer. Voor ons betekent dit dat we door lijden en dood naar het eeuwig leven trekken. Daarom zijn wij mensen van hoop.

Groeien in hoop

In de theologie beschouwen we de hoop als een van de “theologale deugden”, samen met het geloof en de liefde. Het gaat om deugden die in ons geworteld zijn, maar die ook moeten groeien. Samen met de “klassieke” of “kardinale deugden” (zoals voorzichtigheid, rechtvaardigheid, sterkte en gematigdheid) zijn het richtlijnen voor een evenwichtig christelijk leven.

De beoefening van deze deugden vereist een constante inzet. De deugden vormen het midden tussen twee uitersten. Diaken Polet illustreert dit met een voorbeeld. Als je altijd voor alle moeilijkheden wegloopt ben je laf. Als je onbevreesd op alle gevaren afloopt ben je overmoedig. De deugd van de moed zit er tussenin.

In onze samenleving zijn er veel vormen van valse en oppervlakkige hoop. De deugd van de christelijke hoop reikt verder, tot in het diepst van ons bestaan. Ze omvat de grote vragen van leven en dood. We zien uit naar de voltooiing van de schepping.

Oefenjaar

Het Heilig Jaar is in zekere zin een oefenjaar. Je hoeft hiervoor niet speciaal naar Rome, maar het is een vorm van geestelijke pelgrimage. De vraag is hoe je hoop op het spoor komt. Diaken Polet gaat hiervoor te rade bij de Ignatiaanse spiritualiteit. Deze spiritualiteit is gegrond in Christus en heeft een groot oog voor het gevoelsleven van mensen.

Ignatius van Loyola, de stichter van de jezuïeten, reikt een manier aan om God op het spoor te komen in je eigen leven. Dit doe je door zelfonderzoek. Zo kun je jezelf afvragen waar je op een bepaalde dag iets hoopvols hebt gezien, of waar heb je hoop hebt kunnen bieden. Op die manier kan het Heilig Jaar een hoopgevend jaar zijn.

Het Heilig Jaar: 1

Vijftig jaar na het Tweede Vaticaans Concilie

Door: Hans de Jong voor katholiekleven.nl

In 2025 viert de Katholieke Kerk het Heilig Jaar “Pelgrims van hoop”. Het is ook vijftig jaar na de afsluiting van het Tweede Vaticaans Concilie (1962-1965). Kunnen we daar in het Heilig Jaar bij stil staan? Bisschop Hendriks van Haarlem-Amsterdam pleit daarvoor. Hij doet dat in een podcast van katholiekleven.nl.

Momenteel is de Kerk druk bezig de visie van het Tweede Vaticaans Concilie te implementeren. Dit stond centraal op de synodes over synodaliteit die onlangs gehouden zijn. Het vernieuwende van het Tweede Vaticaans Concilie was dat het concilie beklemtoonde dat elke gedoopte deel heeft aan de zending en de missie van de Kerk. Iedereen is uitgenodigd actief mee te spreken. Zijn of haar bijdrage is belangrijk.

Alle gelovigen

Bisschop Hendriks wijst erop dat de concilievaders van het Tweede Vaticaans Concilie spraken over de onfeilbaarheid van het geheel van de gelovigen. Ieders bijdrage is, wanneer deze verbonden is met paus, bisschoppen en de traditie van de Kerk, van belang voor de ontwikkeling van het geloof.

Het is volgens Mgr. Hendriks heel goed om daar in het Heilig Jaar samen bij stil te staan. Het Heilig Jaar kent ook veel gemeenschapsmomenten zoals bijvoorbeeld bedevaarten waar die gezamenlijkheid tot uiting komt.

Het concilie legt sterk de nadruk op het belang van geestelijke groei. Als we allemaal dragers zijn van de missie van de Kerk betekent dit ook dat je aandacht moet besteden aan je eigen vorming.

Belangrijke onderwerpen

Het Tweede Vaticaans Concilie is een concilie van de hele Kerk. Het was een oecumenisch concilie. De deelnemers ontwikkelden een brede blik op de Kerk. Deze visie omvat alle aspecten van het kerkelijk leven. Dit moet geleidelijk aan handen en voeten krijgen. Dat kan best een paar eeuwen duren.

Het concilie leert dat we in dialoog moeten gaan met anderen. Vaticanum II is echt het concilie van de dialoog. Het spreekt over de oecumene, het gesprek met moslims, joden, boeddhisten en niet-gelovigen en ook over de dialoog binnen de eigen kerkgemeenschap.

Voor paus Paulus VI stond deze dialoog centraal in zijn pontificaat (1963-1978). Hij heeft hierover in de encycliek Ecclesiam suam gesproken. Deze encycliek schreef hij in 1964. Deze dialoog vraagt erom dat je geworteld bent in je relatie met Jezus Christus en je geloof beleeft om het op jouw beurt te kunnen doorgeven.

Het Tweede Vaticaans Concilie sprak in de constitutie Gaudium et spes ook over vragen van oorlog en vrede en de noodzaak van verzoening. Deze kwesties zijn volgens bisschop Hendriks nog steeds actueel.

Verzoening en vernieuwing

Het Heilig Jaar is niet alleen een oproep tot geestelijke vernieuwing, maar ook tot verzoening. Bisschop Hendriks hoopt dat dit Heilig Jaar inderdaad geestelijke vruchten mag dragen en ook dat het mensen in de Kerk bij elkaar brengt.

Een mens sterft tweemaal

eenmaal als zij overlijdt

de tweede keer als ze wordt vergeten

Dit is onze plek om overledenen te herdenken

Al ruim 20 jaar bestaat er in onze Felicitaskerk een wand van verbondenheid

Hiermee maken we op een zichtbare manier voor de hele gemeenschap duidelijk, dat we als gelovigen verbonden blijven met onze dierbare overledenen

Het is gebleken dat deze gedenkplekjes aan de behoefte van troost en bemoediging voldoen, want bijna alle plekjes zijn bezet

Elk plekje op zich vormt een dierbare herinnering

Elk jaar overlijden er echter weer nieuwe dierbare gelovigen in onze gemeenschap en die kunnen we geen gedenkplekje meer aanbieden als alle herinneringsplekjes bezet zijn

Dit is jammer voor de behoefte of het verlangen van parochianen die recent van een dierbare overledene afscheid hebben moeten nemen

Ook zij willen graag een plekje in de

 "Wand van verbondenheid"

De werkgroep Pastoraat wil met zorg en liefde dit punt onder uw aandacht brengen

Besloten is om op anciënniteit plekjes vrij te maken

Dit houdt in dat een oudere herinnering van een dierbare nabestaande wordt verwijderd als er weer behoefte aan een leeg plekje is

De herinneringen worden met zorg weggehaald en bewaard en kunnen door u, als nabestaanden opgevraagd worden

U kunt altijd iemand van de werkgroep Pastoraat benaderen om de herinneringen terug te vragen

Een gedachte om mee naar huis te nemen:

Vandaag brandde ik een kaarsje

En gedenk jouw aardse leven

Elke afdruk van jouw wezen

Dat jij mij hebt meegegeven

De liefde is nog steeds aanwezig

Waardoor ik weet heb van verdriet

Jouw stem, jouw lach en jouw verschijning

zijn verdwenen uit mijn dag

Maar ik ga voor een nieuwe toekomst

Waarvan ik weer genieten mag, maar .....

Jij bent bij mij bij elke stap

Jij hoort bij mij waar ik ook ga

Wanneer ik niet meer verder kan

Weet ik dat jij naast mij staat

Ik krijg de kracht om het licht te vinden

Ik heb de moed voor elk moment

En ik hoef niet meer te twijfelen

Omdat ik weet dat jij over mij waakt

Uw gift - actie KerkBalans (AKB)