zondag       7 september - woord en communieviering - F. Wijnen

zondag      14 september - eucharistieviering - pastoor H. Egging

                                                 en het Dameskoor - ziekenzalving

zondag      14 september - eucharistieviering - Vietnamese priester

                                               en het Teresakoor om 14.00 uur

zondag      21 september - eucharistievierring - pastor T. van Zaal

                                               en het Felicitaskoor

zondag      28 september - gebedsviering - mevr. J Hoedt en het 10+ koor

zondag        5 oktober - eucharistieviering - pastor J. Konchenko

zondag      12 oktober = eucharistieviering - pastoor H. Egging

                                            en het Mea Voce koor

zondag      19 oktober - eucharistieviering - pastor T. van Zaal en het Teresakoor

zondag     26 oktober - woord en communieviering - hr. F. Wijnen

                                          en het Felicitaskoor

 

na elke viering kan men genieten van een kopje koffie of thee

in   "de Schaapskooi"   onder de kerkzaal

Ziekenzalving

De ziekenzalving is niet de laatste dienst, die wij als geloofsgemeenschap aan onze medemens geven.

Het sacrament der zieken wil een mens juist helpen, troosten en sterken in een periode van ziekte of wanneer de ouderdom tot een last wordt. Je kunt daarom beter spreken van het sacrament van bemoediging voor zieken en ouderen.

Tijdens de zondagsviering om 09.30 uur zal de voorganger, pastoor Henri Egging, de ziekenzegen geven aan mensen die dit hebben aangegeven.

Bij binnenkomst staan er leden van de w.g. pastoraat, die u een herkenning (klein geel strikje) geven om op te doen. U mag dan plaats nemen, samen met uw partner/ familielid of kennis waar mee u naar de kerk bent gekomen, op de gereserveerde plaatsen in het middenschip - vooraan links en rechts.

U hoeft zich niet op te geven, maar dit alleen kenbaar te maken bij binnenkomst.

Omdat de pastoor direct na de viering weer naar een andere kerk moet, start de viering om 09.30 uur.

 

Graag wat vroeger aanwezig zijn.

W.G. Pastoraat

Felicitaskerk

In 2025 viert de Rooms-Katholieke Kerk een jubeljaar

Het thema van dit jaar is ‘Pelgrims van Hoop’

Elke 25 jaar wordt er in de Rooms-Katholieke Kerk een zogeheten Jubeljaar of Heilig Jaar gehouden

Dit is een oude traditie om schoon schip te maken en met nieuwe energie de toekomst tegemoet te gaan

Het laatste reguliere Heilig Jaar was het millenniumjaar 2000 en net als destijds heeft het Vaticaan als voorbereiding op dat Jubeljaar een thema voor het voorafgaande jaar vastgesteld

In 2024 was dat het gebed

Op 16 april zijn de Intentiekaarten opgestuurd naar het Bisdom

 

Dat het Jubeljaar wereldwijd wordt gevierd was ook te zien in de kathedraal in Dubrovnik

 

Na de zomer is er nog een bijzondere activiteit

Op zaterdag 18 oktober wordt een diocesane dag gehouden in het Heilig Jaar, met als thema:

Pelgrims van hoop in een missionaire Kerk

U bent deze dag van harte welkom om een bedevaart te maken naar Delft. Om 10.30 uur is bisschop Van den Hende hoofdcelebrant in de eucharistieviering in de Maria van Jesse kerk (Burgwal 20). Daarna kunt u kiezen voor een ‘bedevaartprogramma’ in de Maria van Jesse kerk of een ‘minipelgrimage’ naar een andere locatie in de stad om samen na te denken over wat het betekent om pelgrim van hoop te zijn in een missionaire Kerk. De dag wordt rond 15.00 uur afgesloten met een zendingsviering.

Bij het bedevaartprogramma in de Maria van Jesse kerk heeft het samen bidden van de ‘rozenkrans van hoop’ een centrale plaats, met als speciale intentie de vervolgde christenen en vrede in de wereld. Maria is ‘moeder van de hoop’ en we mogen vertrouwen op haar voorspraak, en dat zij met ons mee blijft bidden zoals met de eerste apostelen. In Delft wordt de moeder van Jezus vereerd als Maria van Jesse. Wat is de betekenis van de titel ‘Maria van Jesse’ en wat is de geschiedenis van de jaarlijkse Maria ommegang in Delft? Daarover hoort u meer tijdens het bedevaartprogramma in de kerk.

Bij de minipelgrimage maakt u een korte wandeling (ongeveer 30 minuten) naar een andere locatie in de stad. Zogeheten ‘missionaire teams’ geven daar een korte presentatie als opmaat tot onderling (synodaal) gesprek over het thema van deze dag. Wat betekent het om pelgrim van hoop te zijn in een missionaire Kerk? Wat betekent het anno 2025 om te vieren en te bidden? Hoe maken wij naastenliefde concreet in caritas en diaconie? Hoe kunnen we in woord en daad (nog beter) getuigen van het geloof en dit in verkondiging en catechese doorgeven? Hoe kunnen we mensen betrekken en bereiken?

 

VADER IN DE HEMEL,

moge het geloof dat U ons gegeven hebt in uw Zoon,
Jezus Christus, onze broeder,
en moge de vlam van liefde die in ons hart is ontstoken
door de Heilige Geest,
in ons de zalige hoop doen herleven op de komst
van uw Koninkrijk.

Moge uw genade ons onvermoeibaar maken
in het zaaien van evangelische zaden
die de mensheid en de kosmos van binnenuit omvormen.
Moge uw genade ons standvastig maken
in de zekere verwachting van een nieuwe hemel
en een nieuwe aarde,
wanneer de machten van het kwaad zijn overwonnen,
en uw glorie voor eeuwig zal worden geopenbaard.

Moge de genade van het Jubeljaar in ons,
Pelgrims van Hoop,
een verlangen doen herleven
naar de schatten van de hemel.
Moge diezelfde genade de vreugde en vrede
van onze Verlosser
over de hele aarde verspreiden.
Aan U, onze God, te allen tijde gezegend,
zij glorie en lof in eeuwigheid.

 

.https://www.rkkerk.nl/jubeljaar/

Het Heilige jaar : 3

Meditatie maart 2025

Gedachten voor de Vastentijd

Onlangs was er in het Bonnefantenmuseum van Maastricht een tentoonstelling met als titel Goed Fout. De Zeven Hoofdzonden in Bruegels tijd. Het Bonnefanten staat bekend om zijn moderne kunst, maar er is zeker ook klassieke kunst en nu was er dus een expositie over een reeks gravures van de hand van Pieter Bruegel (1525/30 – 1569). Deze schilder uit een bekende schildersfamilie werkte waarschijnlijk in Antwerpen.

Er komt de laatste jaren meer belangstelling voor klassieke thema’s als deugden, ondeugden, werken van barmhartigheid en zonden. In de loop van de 20^ste eeuw raakten die onderwerpen wat op de achtergrond, maar ze worden herontdekt. Het gegeven dat een museum hier aandacht aan besteedt, is opmerkelijk. Op een zaterdagmorgen werd ik er door de conservator rondgeleid.

De gravures van Bruegel – zoals ook de werken van Hieronymus Bosch – trekken de aandacht naar allerlei details, wonderlijke en surrealistische scènes. Het kan bijna niet anders dan dat de kijker destijds – en ook nu – aandachtig de gravure bekijkt en probeert te ontdekken hoe de verschillende hoofdzonden concreet worden uitgebeeld. Meestal op komische wijze. De scènes zijn lachwekkend, al is het dan de humor van de 16^e eeuw. Het is bijna onmogelijk te beschrijven wat je ziet, je moet het zelf zien.

De zeven hoofdzonden zijn: hoogmoed, luiheid, gulzigheid, hebzucht, woede, jaloezie en lust

Er worden ook wel eens andere woorden gebruikt. Dat is een kwestie van vertalen. Het gaat eigenlijk om de strevingen en emoties die iedere mens in meerdere of mindere mate bij zichzelf herkent. Vanuit die diepere negatieve behoeften komen concrete daden voort: zonden of foute handelingen. Het kopen van een nieuwe en grotere auto kan een gevolg zijn van hebzucht. Dat hoeft niet per se zo te zijn, want misschien moet je zo’n auto om een goede reden wel hebben. Maar iedereen begrijpt dat sommigen een nieuwe auto kopen om die aan de buurman vol trots te kunnen laten zien, terwijl hij deze auto helemaal niet nodig heeft en er alleen maar mee wil pronken.

Lekker eten kan een gevolg zijn van gulzigheid. We eten nogal eens in een restaurant en zijn bereid er goed voor te betalen. Het is gezellig en lekker eten is op zich prima, maar is het wel nodig? Zouden we ook niet gewoon thuis iemand kunnen uitnodigen om te eten? We nemen het gebakje dat ons wordt gepresenteerd op een verjaardag aan om niet ondankbaar te zijn naar de gastheer. Maar moet je dat zo elke keer doen? Je kunt erover nadenken of je elke keer ‘ja’ zegt op wat je wordt voorgezet. Heeft het te maken met gulzigheid?

De vastentijd is een bijzondere tijd en een genadevolle tijd, want er wordt ons een mogelijkheid geboden serieus na te denken over onze dieperliggende strevingen. Deze periode binnentreden, doen we samen. Je staat er niet alleen voor. Aswoensdag is het begin van deze bijzondere tijd. We treden als het ware een andere ruimte binnen. We worden er door de Kerk en door haar liturgie toe opgeroepen. Het is een bevrijding te mogen ontdekken waarom je sommige verkeerde dingen toch steeds weer doet.

Een heilig jaar zoals dat door paus Franciscus is uitgeroepen, is ook zo’n ruimte waar je in binnentreedt

Symbolisch doen we dat als we door de heilige deur gaan in een van de Aarts basilieken in Rome. Het passeren van de drempel van de heilige deur zal een bijzonder moment zijn, want het kan maar eens in de zoveel jaren. Meestal is die deur dichtgemetseld en kun je er alleen maar naar kijken. Aan het passeren van de heilige deur is een aflaat verbonden, een verkorting van de straffen die je voor de zonden hebt opgelopen. Zo’n aflaat kun je alleen maar ontvangen als je je zonden ook hebt erkend en ze hebt gebiecht (en de H. Communie hebt ontvangen). Als je dus door de heilige deur gaat zonder te biechten, heb je niet volledig beantwoord aan de bedoelingen van het heilig jaar. Je hebt de vergeving misgelopen.

Het onder controle brengen van je diepere strevingen en je bewust zijn van de hoofdzonden die in je leven een rol spelen, heeft niet alleen een persoonlijke, gelovige en morele dimensie, maar ook een sociale. We doen namelijk anderen tekort. Op dit principe is de jaarlijkse vastenactie gebaseerd, die in de jaren zestig door de bisschoppen van Nederland werd gelanceerd. Persoonlijk vasten en je onthouden levert iets op voor de medemens. Met wat wij uit onze mond sparen, kunnen we anderen helpen. Die sociale component van het vasten kreeg vanaf de jaren 1960 meer nadruk. Het gaat niet alleen om het vasten dat ik mezelf opleg – ook dat is goed, want ik heb helemaal niet zoveel nodig als ik soms denk – maar het gaat ook om wat ik voor de ander kan doen. Er is genoeg voedsel, maar de verdeling is niet goed. Laten we proberen daar in het klein wat aan te doen.

Het heilig jaar roept ons op pelgrims van hoop te zijn. Door er te zijn voor anderen en door concreet hulp te bieden, geven we de hoop gestalte. Hoop is eigenlijk nog fundamenteler dan de concrete deugden van matigheid, voorzichtigheid, sterkte enzovoort, want de hoop is iets dat meer direct van God komt. Het is een goddelijke deugd die er in alle omstandigheden van het leven kan zijn. Ook als we het heel slecht hebben of als we met grote moeilijkheden te kampen hebben, hoeven we niet zonder hoop te zijn.

Die hoop zie ik niet zo terug in de gravures van Pieter Bruegel, alleen wel in de laatste toegevoegde gravure over het Laatste Oordeel. Daar zie je vele mensen op weg naar de hemel. Ik geef toe: je ziet ook veel mensen verdwijnen in de mond van de leeuw (de hel). Maar daar hoeven we helemaal niet bij te horen als we de boodschap van deze beroemde schilder serieus nemen.

Ik wens u een genadevolle veertigdagentijd.

+ Ron van den Hout
bisschop van Roermond

Het Heilig Jaar: 2

Hoop ontvangen én doorgeven

Door: Hans de Jong voor katholiekleven.nl

In 2025 viert de Katholieke Kerk het Heilig Jaar “Pelgrims van hoop”. In zijn bul voor dit jaar schreef paus Franciscus over hoop ontvangen én doorgeven. Hoe kunnen we dat doen? Diaken Rob Polet vertelt erover in een podcast van katholiekleven.nl. Hij werkt voor het platform voor Ignatiaanse spiritualiteit, dat valt onder de jezuïeten.

Paus Franciscus heeft de belangrijkste prioriteit van het Heilig Jaar in één zin uitgedrukt. Hij wenst dat in dit jaar mensen op enig moment de Heer Jezus ontmoeten. Paus Franciscus werkt dit op verschillende manieren uit.

Uiten en verinnerlijken

De paus heeft een warm hart voor armen en uitgestotenen. Hij beschouwt hen als mensen voor wie we zorg moeten hebben. Als we dat doen, zijn we tekenen van hoop. Daarnaast vraagt paus Franciscus aandacht voor verinnerlijking. Bij het christelijk leven horen contemplatie én actie.

De paus grijpt in zijn bul terug op Paulus’ brief aan de Romeinen. Onze hoop komt voort uit ons geloof in Jezus Christus, de verrezen Heer. Voor ons betekent dit dat we door lijden en dood naar het eeuwig leven trekken. Daarom zijn wij mensen van hoop.

Groeien in hoop

In de theologie beschouwen we de hoop als een van de “theologale deugden”, samen met het geloof en de liefde. Het gaat om deugden die in ons geworteld zijn, maar die ook moeten groeien. Samen met de “klassieke” of “kardinale deugden” (zoals voorzichtigheid, rechtvaardigheid, sterkte en gematigdheid) zijn het richtlijnen voor een evenwichtig christelijk leven.

De beoefening van deze deugden vereist een constante inzet. De deugden vormen het midden tussen twee uitersten. Diaken Polet illustreert dit met een voorbeeld. Als je altijd voor alle moeilijkheden wegloopt ben je laf. Als je onbevreesd op alle gevaren afloopt ben je overmoedig. De deugd van de moed zit er tussenin.

In onze samenleving zijn er veel vormen van valse en oppervlakkige hoop. De deugd van de christelijke hoop reikt verder, tot in het diepst van ons bestaan. Ze omvat de grote vragen van leven en dood. We zien uit naar de voltooiing van de schepping.

Oefenjaar

Het Heilig Jaar is in zekere zin een oefenjaar. Je hoeft hiervoor niet speciaal naar Rome, maar het is een vorm van geestelijke pelgrimage. De vraag is hoe je hoop op het spoor komt. Diaken Polet gaat hiervoor te rade bij de Ignatiaanse spiritualiteit. Deze spiritualiteit is gegrond in Christus en heeft een groot oog voor het gevoelsleven van mensen.

Ignatius van Loyola, de stichter van de jezuïeten, reikt een manier aan om God op het spoor te komen in je eigen leven. Dit doe je door zelfonderzoek. Zo kun je jezelf afvragen waar je op een bepaalde dag iets hoopvols hebt gezien, of waar heb je hoop hebt kunnen bieden. Op die manier kan het Heilig Jaar een hoopgevend jaar zijn.

 

Het Heilig Jaar: 1

Vijftig jaar na het Tweede Vaticaans Concilie

Door: Hans de Jong voor katholiekleven.nl

In 2025 viert de Katholieke Kerk het Heilig Jaar “Pelgrims van hoop”. Het is ook vijftig jaar na de afsluiting van het Tweede Vaticaans Concilie (1962-1965). Kunnen we daar in het Heilig Jaar bij stil staan? Bisschop Hendriks van Haarlem-Amsterdam pleit daarvoor. Hij doet dat in een podcast van katholiekleven.nl.

Momenteel is de Kerk druk bezig de visie van het Tweede Vaticaans Concilie te implementeren. Dit stond centraal op de synodes over synodaliteit die onlangs gehouden zijn. Het vernieuwende van het Tweede Vaticaans Concilie was dat het concilie beklemtoonde dat elke gedoopte deel heeft aan de zending en de missie van de Kerk. Iedereen is uitgenodigd actief mee te spreken. Zijn of haar bijdrage is belangrijk.

Alle gelovigen

Bisschop Hendriks wijst erop dat de concilievaders van het Tweede Vaticaans Concilie spraken over de onfeilbaarheid van het geheel van de gelovigen. Ieders bijdrage is, wanneer deze verbonden is met paus, bisschoppen en de traditie van de Kerk, van belang voor de ontwikkeling van het geloof.

Het is volgens Mgr. Hendriks heel goed om daar in het Heilig Jaar samen bij stil te staan. Het Heilig Jaar kent ook veel gemeenschapsmomenten zoals bijvoorbeeld bedevaarten waar die gezamenlijkheid tot uiting komt.

Het concilie legt sterk de nadruk op het belang van geestelijke groei. Als we allemaal dragers zijn van de missie van de Kerk betekent dit ook dat je aandacht moet besteden aan je eigen vorming.

Belangrijke onderwerpen

Het Tweede Vaticaans Concilie is een concilie van de hele Kerk. Het was een oecumenisch concilie. De deelnemers ontwikkelden een brede blik op de Kerk. Deze visie omvat alle aspecten van het kerkelijk leven. Dit moet geleidelijk aan handen en voeten krijgen. Dat kan best een paar eeuwen duren.

Het concilie leert dat we in dialoog moeten gaan met anderen. Vaticanum II is echt het concilie van de dialoog. Het spreekt over de oecumene, het gesprek met moslims, joden, boeddhisten en niet-gelovigen en ook over de dialoog binnen de eigen kerkgemeenschap.

Voor paus Paulus VI stond deze dialoog centraal in zijn pontificaat (1963-1978). Hij heeft hierover in de encycliek Ecclesiam suam gesproken. Deze encycliek schreef hij in 1964. Deze dialoog vraagt erom dat je geworteld bent in je relatie met Jezus Christus en je geloof beleeft om het op jouw beurt te kunnen doorgeven.

Het Tweede Vaticaans Concilie sprak in de constitutie Gaudium et spes ook over vragen van oorlog en vrede en de noodzaak van verzoening. Deze kwesties zijn volgens bisschop Hendriks nog steeds actueel.

Verzoening en vernieuwing

Het Heilig Jaar is niet alleen een oproep tot geestelijke vernieuwing, maar ook tot verzoening. Bisschop Hendriks hoopt dat dit Heilig Jaar inderdaad geestelijke vruchten mag dragen en ook dat het mensen in de Kerk bij elkaar brengt.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Op zondag 28 september 2025 is de hele zondagse collecte voor de PCI

Op zondag 29 september was de jaarlijkse collecte voor de PCI

deze heeft in onze kerk  € 340,54 opgeleverd

 

Aandacht voor de Caritas brievenbus.

 

In onze parochie, H. Nicolaas Pieck en Gezellen, hebben we één PCI, een Parochiële Caritas Instelling.

Lokaal, in de geloofsgemeenschappen, hebben we Caritas werkgroepen.

In : Hellevoetsluis, Brielle, Rozenburg, Rhoon en Spijkenisse die een onderdeel van die PCI zijn.

 

In Spijkenisse hebben we de Caritas werkgroep van de Felicitas geloofsgemeenschap.

De werkgroep heeft als leden: Marjo Jansen, die ook penningmeester van de PCI is, en Rinus Rentmeester.

De laatste tijd krijgen we bijna geen aanvragen om hulp of ondersteuning meer.

En dat vinden we wat vreemd in deze tijd met toenemende armoede. Het blijkt dat om hulp vragen erg moeilijk is.

Daarom hebben we naast de telefoon - 0181 611 750 - een extra schriftelijke mogelijkheid voor aanvragen bedacht; een brievenbus voor de Caritas.

Een soort zuil met folders van de PCI en....aanvraagformulieren voor eenmalige hulp en / of ondersteuning.

De Caritas brievenbus heeft een plaats rechtsachter in de kerk.

Hiermee hopen we de drempel of schroom om een aanvraag in te dienen te verlagen.

U mag trouwens ook voor iemand anders die tijdelijk hulp nodig heeft een aanvraag indienen.

Na ontvangst van een aanvraag nemen we contact op met de aanvrager om samen een oplossing te vinden.

Maak er gebruik van!  Verwijs mensen er naar!

Marjo Jansen en

Rinus Rentmeester

 

 

2025

MIVA kerkcollecte 2025:

Stroomuitval tijdens operaties kost onnodig mensenlevens:
Geef artsen in Uganda licht om levens te redden

Op 16 en 17 augustus 2025 vindt de jaarlijkse MIVA-collecte plaats in de katholieke kerken. Dit jaar vraagt stichting MIVA aandacht voor verpleegkundige Enock, die in het St. Francis Ziekenhuis in Uganda dagelijks vecht voor het leven van zijn patiënten.

Zijn werk wordt vaak belemmerd door stroomuitval. Dit heeft al meerdere levens gekost. Met zonnepanelen en stabiele stroomvoorziening kan Enock tientallen levens redden.
Opereren bij het licht van een zaklamp
Iedere week is het meerdere malen raak: er is geen stroom. Soms wel 8 uur lang.

Enock kent de gevolgen maar al te goed. Op een hectische avond hielp hij een moeder die onder begeleiding van een vroedvrouw beviel. Tijdens de geboorte verloor ze zoveel bloed dat ze in shock raakte. Net op het moment dat een infuus moest worden aangebracht, viel de stroom uit. Met slechts het licht van een zaklamp kon het team haar leven redden.

Maar niet elke nacht heeft een goede afloop. Een andere moeder arriveerde met haar baby in stuitligging. De operatie was dringend, maar de stroom viel opnieuw uit. Twee uur lang konden artsen niets doen. Toen het licht eindelijk terugkwam, was het te laat. Het kindje was overleden en de moeder verloor haar baarmoeder. Verpleegkundige Enock voelt zich machteloos:
"Deze vrouw heeft haar kindje verloren, maar ook de kans om ooit nog een kindje te krijgen. Alleen omdat we geen licht hadden. Dat had niet mogen gebeuren"

Licht voor levens: doneer voor zonnepanelen
Ieder moment dat het ziekenhuis geen betrouwbare energievoorziening heeft, staan levens op het spel

Daarom wil MIVA het ziekenhuis van Enock voorzien van zonnepanelen. Dit betekent: altijd goed licht tijdens operaties en bevallingen en stabiele energie voor levensreddende ingrepen, zoals bloedtransfusies.

Over Stichting MIVA
In veel landen zijn basisvoorzieningen als gezondheidszorg en onderwijs onbereikbaar voor de meest kwetsbaren. Gelukkig zijn er lokale mensen die zich inzetten om anderen te helpen. MIVA ziet het als haar missie om deze mensen te steunen met onmisbare vervoers- en communicatiemiddelen en solaroplossingen. En om zo hoop te bieden op een betere toekomst.

---------------------------------------------------------------------

2024

De opbrengst van onze 2e collecte op 25 augustus 2024 was  € 238,97

Kraamkliniek zonder ambulance:

“Wat als het misgaat?”

Op 24 en 25 augustus 2024 vindt de MIVA-collecte plaats in de katholieke kerken

Dit jaar vraagt Stichting MIVA urgente aandacht voor levensreddende geboortezorg in afgelegen Zambia

Met regelmaat moeten vrouwen hun baby hier langs de kant van de weg ter wereld brengen. Met alle gevolgen van dien

Een ambulance kan onnodige sterfte voorkomen. Help jij mee?